NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
154 - (2487) حدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة وأبو
كريب. قالا:
حدثنا أبو
أسامة عن
هشام، عن
أبيه؛
أن
حسان بن ثابت
كان ممن كثر
على عائشة.
فسببته.
فقالت. يا ابن
أختي! دعه.
فإنه كان
ينافح عن رسول
الله صلى الله
عليه وسلم.
[ش
(ينافح) أي
يدافع ويناضل].
{154}
Bize Ebû Bekr b. Ebi
Şeybe ile Ebû Kureyb rivayet ettiler. (Dedilerki): Bize Ebû Usâme Hişâm'dan, o da
babasından naklen rivayet ettiki,
Hassan b. Sabit Âişe
aleyhinde çok konuşanlardandı. Bu sebeple ben de ona sövdüm. Fakat Âişe :
— Ey kızkardeşim oğlu!
Onu bırak! Çünkü o Renûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'i müdafaa ediyordu,
dedi.
154-م - (2487)
حدثناه عثمان
بن أبي شيبة.
حدثنا عبدة عن
هشام، بهذا
الإسناد.
{m-154}
Bize bu hadisi Osman b.
Ebi Şeybe rivayet etti. (Dediki): Bize Ahde, Hişâm'dan bu isnadla rivayette
bulundu.
İzah:
Bu rivayeti Buhâri
«Kitâbu'l-Menâkıb ile Kitâbu'l-Edeb-'de tahric etmiştir.
Hz. Hassan'ın, Âişe
(Radiyallahu anha) aleyhinde çok konuşmasından murad; ifk hâdisesine onun da
iştirak edip ileri geri soylenmesidir. Bu hâdisenin tafsilâtı inşaallah ilerde
gelecek ifk hadisinde görülecektir. Râvi Hişâm'ın babası Urve, Hz. Âişe'nin kız
kardeşinin oğludur. Teyzesi hakkında lâf ettiği için ona sitem etmiş, fakat Hz.
Aişe onun Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'i şiirle müdafaa ettiğini
göz, önüne alarak affetmek büyüklüğünü göstermiş, Urve'nin atıp tutmasına mâni
olmuştur.